All Good Things Come an End. . .

Βασικά μετά από τόσα άρθρα μου φαίνεται κάπως δύσκολο να καταλάβω ότι το αυτό θα είναι και το τελευταίο.
Ξέρω ότι είναι λίγο ανορθόδοξος ο πρόλογος μου άλλα έχει περάσει καιρός από τότε που ασχολήθηκα σοβαρά με το blog.Δεν έχει περάσει πάνω από χρόνος απο τότε που ήμασταν συντονισμένοι όλοι μέσω κινητών και facebook για το τι πρόκειται να γράψει ο καθένας.Και αμέσως μόλις γινόταν η ανάρτηση τα παιδιά της ομάδας σπεύδαμε να σχολιάσουμε για να υποστηρίξουμε τη δουλειά του συμμαθητή μας.Δεν γνωριζόμασταν μεταξύ μας όλοι αλλά σίγουρα δεθηκαμε με τις τόσες κοινές εμπειρίες.Συναντήσεις κάθε Κυριακή ,εκπαιδευτικές επισκεψεις (Μουσείο Φυικής Ιστορίας,ΚΠΕ Στυλίδας) και κορυφαία στιγμή την βράβευση στην Αθήνα.Τόσα πολλά να θυμάμαι και τόσο λίγο χρόνο να τα πώ.
Για να ολοκληρώσω εδώ τη δημοσίευση μου, αυτο που έχω να κρατήσω από την συμμετοχή μου στο πρόγραμμα (πέρα από τις καλές φιλιες που δημιουργήθηκαν )είναι πως η επιμονή ,η σωστή συνεργασία και η σκληρή δουλειά θα σε φέρουν μπροστά σε απροσδόκητες εκπλήξεις και χαρούμενες στιγμες!


Α και μια συμβουλή στους μικρότερους συμμαθητες μας.Αν σκέφτεστε να συμμετάσχετε σε ένα τέτοιο πρόγραμμα μην το καθυστερείτε.Θα είναι από τις πιο ωραίες σας αναμνήσεις από το σχολείο.