Ατμόσφαιρα: Η ονομασία προήλθε από την αρχαία ελληνική λέξη “μετέωρα” που σημαίνει οτιδήποτε βρίσκεται στον ουρανό.
Η γη περιβάλλεται από ένα στρώμα αέρα η οποία συμμετέχει στις κινήσεις της. Μέσα στην ατμόσφαιρα συμβαίνουν πολλά φυσικά φαινόμενα τα οποία ονομάζονται μετεωρολογικά φαινόμενα.
Κατά την αρχαιότητα οι διάφοροι λαοί απέδιδαν τη δημιουργία των ατμοσφαιρικών-καιρικών φαινομένων στους θεούς, μη γνωρίζοντας την ύπαρξή αυτού του σημαντικού στρώματος. Κι αυτό γιατί μέσα στην ατμόσφαιρα συμβαίνουν πολλά φυσικά φαινόμενα, τα οποία ονομάζονται μετεωρολογικά. Η Ελληνική μυθολογία αποτελεί τον αδιάψευστο μάρτυρα σύμφωνα με τον οποίο στον Ελληνικό χώρο η δημιουργία τέτοιων φαινομένων αποδίδονταν στους θεούς, με κορυφαίο φυσικά το θεό Δια (Ζεύς). Αξιοσημείωτες από την αρχαία Ελληνική μυθολογία είναι οι εκφράσεις “Σημεία των Καιρών” και οι “Αλκυονίδες ημέρες”.
“Σημεία των καιρών”: Η αρχή της φράσης αυτής όσο και η σημασία της βρίσκεται στις αρχαιότητες ‘διοσημίες’ (ή “διοσημείας” = Σημεία του Διός), δηλαδή φυσικά φαινόμενα που προκαλούσε ο Δίας.
“Αλκυονίδες ημέρες”: Οι Αλκυονίδες ημέρες πήραν το όνομα τους από την κόρη του Αιόλου που κυβερνούσε τους ανέμους. Σύμφωνα με το μύθο, κάποια φορά επειδή η Αλκυόνη έπεσε σε σφάλμα, ο Δίας την τιμώρησε μεταμορφώνοντάς την σε πουλί, την “Αλκυώνα”, και την καταδίκασε να γεννά τα αυγά της το χειμώνα αντί την άνοιξη. Επειδή όμως άφηνε τα αυγά της στους βράχους που βρίσκονταν κοντά στην θάλασσα, ή σε όχθες ποταμών και ο χειμωνιάτικος αέρας τα παρέσυρε στα κύματα παρακάλεσε τον Δία να την συγχωρέσει. Αυτός τη λυπήθηκε, και διέταξε τότε τον Αίολο να σταματάει για 14 ημέρες περίπου την πνοή των δυνατών ανέμων και να διατηρεί καλοκαιρία κατά το χρονικό αυτό διάστημα. Έτσι οι αρχαίοι Έλληνες εξηγούσαν την ύπαρξη αυτών των ημερών του “καλού / αίθριου καιρού” μέσα στον χειμώνα, τις οποίες ο Αριστοτέλης χαρακτήριζε και ως ημέρες “ευδίας”. Οι “Αλκυονίδες ημέρες” τοποθετούνται στο χρονικό διάστημα από την 15η Δεκ. έως και την 15η Φεβρουαρίου εκάστου έτους, με μεγαλύτερη συχνότητα το διάστημα 15-31 Δεκεμβρίου και 16-31 Ιανουαρίου.
Από την ομάδα "Μετεωρολογία και παράδοση"
2 σχόλια:
Eκτος από το Δία που κρατούσε το αστροπελέκι και ήταν αφέντης του καιρού μην ξεχνάμε τη θεά Ίριδα που ήταν υπεύθυνη για την εμφάνιση του ουράνιου τόξου,γι΄αυτό λέμε και τα χρώματα της Ίριδας,καθώς επίσης καιτη ροδοδάχτυλη Ιώ που τα δακρυά της όταν έπεφταν στη Γη δημιουργούσαν την γνωστή σε όλους μας δροσιά.Σήμερα η εμφάνιση του ουράνιου τοξου εξηγείται απο την επιστήμη σαν το σύνθετο φαινόμενο της διάθλασης και της ολικής ανάκλασης των ακτίνων του ήλιου στις σταγόνες της
βροχής .Εμφανίζεται σε μας, όταν ο ήλιος είναι πίσω μας και εμείς "κοιτάμε" την πλευρά της ατμόσφαιρας που αιωρούνται οι σταγόνες της βροχής.'Με τον καιρό"
θα σας πώ και για τη δροσιά...Καίτη.
Thanks:-)
Δημοσίευση σχολίου